เหรียญรุ่นแรก พระอาจารย์จวน กุลเชฏโฐ ปี พ.ศ.๒๕๑๓ เนื้อเงิน หายากมากครับ

สภาพเหรียญสมบรูณ์สวย เดิม คราบผิว ความแห้งของกะไหล่ตามพื้นเหรียญ และการเก็บรักษาบนหิ้ง ทำให้พื้นเหรียญมีคราบน้ำทองสวยงามมากครับ

พระอาจารย์จวน กุลเชฏโฐ วัดเจติยาคีรีวิหาร (วัดภูทอก) อำเภอศรีวิไล จังหวัดบึงกาฬ

พระสายวิปัสสนากัมมัฏฐาน ลูกศิษย์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต อีกรูปที่มีวัตรปฏิบัติเป็นที่น่าเลื่อมใสศรัทธา

ประวัติและจำนวนการสร้าง

พระอาจารย์จวน อนุญาตให้ท่านเจ้าคุณ เจ้าคณะจังหวัดหนอยคาย ฝ่ายธรรมยุต จัดสร้างเหรียญรุ่นแรก ใน ปี พ.ศ.2513
เพื่อเป็นอนุสรณ์ รับสมณศักดิ์ท่านพระครูสิริธรรมวัฒน์ เจ้าคณะอำเภอบึงกาฬ(ขณะนั้น) จังหวัดหนอยคาย ในวันที่ 8 มกราคม 2513

โดยมีจำนวนการสร้างเพียง 3,000 เหรียญ ลักษณะเป็นเหรียญทรงกลม มีหูห่วง จัดสร้างเป็นเนื้อเงินและทองแดง

ด้านหน้าเหรียญเป็นรูปพระอาจารย์หันข้างซ้าย ตัวอักษรนูน “วัดภูทอก บึงกาฬ หนองคาย” โค้งตามขอบด้านบน ด้านล่าง ตัวอักษรนูน “พระอาจารย์จวน กุลเชฎโฐ”

ด้านหลังเหรียญ เป็นรูปเจดีย์วัดภูทอก บนดอกบัวบานตรงกลาง 1 ดอก ดอกบัวตูมซ้ายขวาข้างละดอก และลายคลื่นน้ำ ด้านบนพิมพ์อักขระโบราณโค้งตามเหรียญ

เหรียญพระอาจารย์จวนรุ่นแรก เป็นเหรียญที่หายากมากในปัจจุบัน

ประวัติพระอาจารย์จวน

เกิดในสกุล นรมาส เมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 2463 ที่บ้านแหล่งมันแกว หมู่ 12 ต.ดงมะยาง อ.อำนาจเจริญ จ.อุบลราชธานี (ในขณะนั้น)

ช่วงวัยเด็กเข้าศึกษาที่โรงเรียนบ้านโคกกลาง ต.มะยาง อ.อำนาจเจริญ และเข้าไปศึกษาในระดับมัธยม ที่โรงเรียนประจำจังหวัดอุบลราชธานี การเรียนของท่าน สอบได้ที่ 1 มาตลอด

เมื่อเรียนจบชั้น ม.6 สมัครเข้ารับราชการที่กรมทางหลวงแผ่นดินอยู่นานถึง 4 ปี จนอายุครบ 21 ปี เข้าพิธีอุปสมบทฝ่ายมหานิกาย ที่วัดเจริญจิต บ้านโคกกลาง ต.ดงมะยาง อ.อำนาจเจริญ โดยมีหลวงพ่อบุ เป็นพระอุปัชฌาย์ และพระมหาแจ้ง เป็นพระอาจารย์คู่สวด ได้รับฉายาว่า “กัลยาณธัมโม”

อุปสมบท 1 พรรษา สามารถสอบได้นักธรรมชั้นตรี ก่อนลาสิกขาออกมาประกอบอาชีพเป็นช่างเย็บผ้า ทำงานขยันขันแข็งหามรุ่งหามค่ำจนล้มป่วยหนัก เมื่อหายป่วยท่านได้เข้าพิธีอุปสมบทอีกครั้ง ที่วัดสำราญวิเวก อ.อำนาจเจริญ

พระอาจารย์จวนเริ่มปฏิบัติกัมมัฏฐานโดยบริกรรมด้วยคำว่า “พุทโธ” และงดฉันอาหารประเภทเนื้อสัตว์ทุกชนิด ฉันแต่มังสวิรัติอย่างเดียว ด้วยเป็นอาหารธรรมชาติ ทำให้จิตใจเบาสบาย คลายความกำหนัดในกามคุณ ไม่ตกเป็นทาสของลิ้น

ต่อมา ออกเดินธุดงค์ไปยังมุกดาหารและไปนมัสการพระธาตุพนม ระหว่างทางพบเห็นศพ จึงเจริญอสุภกัมมัฏฐาน พิจารณาเห็นความจริงในเรื่องเกิด แก่ เจ็บ ตาย อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เกิดขึ้นตามลำดับ และเดินทางแสวงวิเวกไปเรื่อย หยุดพักตามป่าช้าแต่เพียงลำพัง ด้วยจิตใจอันกล้าหาญ

ในช่วงจำพรรษาที่วัดบ้านนาจิกดอนเมย บ้านหนองปลิง ต.นาจิก อ.อำนาจเจริญ ปฏิบัติกัมมัฏฐานด้วยการไม่หลับนอนตลอดระยะเวลา 3 เดือน และฉันอาหารมังสวิรัติ ปรากฏว่าทำสำเร็จได้ผลดีในทางกำลังใจและมีสติสัมปชัญญะเข้มแข็ง สามารถใช้สติควบคุมจิตได้ดีขึ้นตามหลักมหาสติปัฏฐาน 4

นอกจากนี้ ยังออกเที่ยวแสวงวิเวกบำเพ็ญเพียร ตามป่าเขาลำเนาไพรแถบเทือกเขาภูพาน ธุดงค์ขึ้นไปทางเชียงใหม่และเชียงตุงด้วย

พระอริยคุณคุณาธาร (เส็ง ปุสโส) พาพระอาจารย์มาฝากไว้กับหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ซึ่งจำพรรษาอยู่ที่วัดป่าบ้านหนองผือ อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร

ได้รับการอบรมสั่งสอนพระอาจารย์จวน ว่าการปฏิบัติกัมมัฏฐานต้องมุ่งมรรคผลนิพพาน ต้องมีความเพียร ตั้งสัจจะทำจริงอย่างเด็ดเดี่ยว

นอกจากนี้ ยังสอนให้พิจารณากายคตาสติ คือ ให้ใช้สติ เพ่งพิจารณาในร่างกายมีผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เนื้อ เอ็น กระดูก เป็นต้น ให้เห็นว่าเป็นสิ่งปฏิกูลน่าเกลียด ต้องคอยบำรุงรักษาอยู่ตลอดเวลา

พระอาจารย์จวนปฏิบัติตามคำแนะนำของหลวงปู่มั่น สามารถรวมจิตใจให้สงบลงได้คล่องแคล่วรวดเร็วถูกนิสัย นั่งสมาธิได้ตั้งแต่หัวค่ำยันสว่าง จนจิตผ่องใสสว่างโพลงเป็นปรากฏมหัศจรรย์ยิ่ง

จากนั้น ออกธุดงค์เข้าสู่กลางดงศรีชมภู อ.โพนพิสัย จ.หนองคาย เป็นดินแดนอันสงบสงัดวังเวงใจ สภาพที่เห็นคล้ายซากเมืองโบราณ มนุษย์ถือว่าเป็นถิ่นอาถรรพ์มีภูตผีปีศาจสิงอยู่มากมาย

เมื่อธุดงค์เข้าไปอยู่ในถ้ำจันทร์ ได้ฝึกจิตใจให้เข้าสู่ร่องรอยของพระโยคาวจร นั่งสมาธิปากเหวลึกให้จิตสงบ สร้างตบะให้แก่กล้า

หลังอยู่จำพรรษาที่ถ้ำจันทร์นาน 4 ปี จึงแสวงวิเวกมาทางภูสิงห์ อ.บึงกาฬ จ.หนองคาย บำเพ็ญเพียรอยู่ 1 พรรษา ก่อนมุ่งหน้าไปยังภูวัว

พ.ศ.2512 มาอยู่ที่ภูทอก อ.เซกา จ.หนองคาย โดยปักกลดอยู่ที่ถ้ำเชิงเขา จากนั้นได้เริ่มพัฒนาภูทอกน้อย เป็นวัดภูทอก โดยทำสะพานขึ้นลงบนยอดเขาให้สามารถเดินขึ้นลงโดยสะดวก

กาลต่อมาเมื่อวันที่ 27 เมษายน 2523 พระอาจารย์จวน ประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตกระหว่างการเดินทางจากเมืองอุดรธานี เข้าสู่กรุงเทพฯ สร้างความเศร้าสลดแก่คณะศิษยานุศิษย์เป็นยิ่งนัก

โดยในวันเสาร์ ที่ 18 เมษายน 2524 เวลา 14.10 น. พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้า ฯ พระบรมราชินีนาถ เสด็จพระราชดำเนินโดยเฮลิคอปเตอร์พระที่นั่ง พร้อมด้วยสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี และสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ จากภูพานราชนิเวศน์ไปพระราชทานเพลิงศพ พระอาจารย์จวน กุลเชฎโฐ ณ เมรุวัดเจติยาคิรีวิหาร (ภูทอก) ตำบลนาสะแบง อำเภอบึงกาฬ จังหวัดหนองคาย ครั้นเสด็จพระราชดำเนินถึงบริเวณเชิงภูทอกน้อย ได้ทรงพระดำเนินไปยังวัดเจติยาคีรีวิหาร เสด็จขึ้นประทับ ณ มุขพลับพลา แล้วเสด็จขึ้นเมรุ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ทรงทอดผ้าไตร และทรงวางกระทงข้าวตอกตอกไม้ที่จิตกาธานข้างหีบศพ จากนั้นทรงหยิบธูปเทียน ดอกไม้จันทน์ แล้วทรงจุดไฟชนวนพระราชทานเพลิง เสร็จแล้ว เสด็จลงจากเมรุกลับไปประทับ ณ มุขพลับพลา สมควรแก่เวลา จึงเสด็จพระราชดำเนินลงจากพลับพลา เพื่อทรงเยี่ยมราษฎรที่เฝ้าทูลละอองธุลีพระบาทอยู่เป็นจำนวนมากในบริเวณนั้น แล้วประทับเฮลิคอปเตอร์พระที่นั่งเสด็จพระราชดำเนินกลับ ถึงภูพานราชนิเวศน์ เมื่อเวลา ๑๙.๐๐ น.

แม้ทุกวันนี้ จริยวัตรอันน่าเลื่อมใสศรัทธาของท่าน ยังคงปรากฏอยู่ในความทรงจำของชาวพุทธ หวนรำลึกและดำเนินตามรอยธรรมต่อไป